İyi bir dost gibi yazmak; yıllar sonra da olsa, bıraktığın yerden devam edebiliyorsun. Nerede kalmıştık bile demeden...
***
Küçükken ateşlenip hasta oldugumda, okula gidemeyip evde yatağımda kitap okurken, arada saate bakardım; okulda olan arkadaşlarımı düşünür, şimdi ikinci dersteler, ya da teneffüse çıktılar, diye uzaktan takip eder, ben okulda olmadığım için sevinir, mutlu olurdum.
Bugün, evdeyim. Günlerden pazartesi; işgünü. Saate bakıyorum, ofiste şimdi pazartesi sabah toplantıları bitmiştir, daha öğle yemeğine çıkmamışlardır ama, belki ikinci sabah kahvelerini içiyorlardır. Ve ben burada, ofiste olmadığım için, evdeki o küçük kız kadar, mutluyum!
❤️💕
Evet 15 küsür yıl sonra istifa ettim!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder