idare edemem anne.. idare edemem..

"intense unexpected suffering passes more quickly than suffering that is apparenly bearable"

Eee oyle ama.. Zamanla farkediyorum ki, sikintilarimiz dayanilabilir derecelerde oldukca, idare ediyoruz.. Aynen devam ediyoruz.. Sabretmekle karistiriyoruz ustelik bunu.. Degil.. Sabretmek, sebeplerin ardina saklanmis neticelere varmak icin, sebeplere sarilmakla yukumlu oldugumuzu hatirlamakla baslar, sebeplerden netice beklenmeyecegini bilmekle devam eder.. ve bilmek yetmez...

Not: baslik ne alaka diye soranlar, soru isaretini koymadan su videoyu izlesinler: http://www.youtube.com/watch?v=JHJMP-G8r38

böyle uyumak isterim her gece

Ölmeden önce gözlerimin önünden gececek olan hayatimin film seridine yeni bir kare ekledim.. her gece böyle uyumak isteyebilirim, ya da dün gece bütün bir hayat boyu yetebilir, de ben doymayabilirim..

Hani film vardir, seyrettigin o bir iki saat içinde hemen her duyguna dokunur.. bittiginde içinde olan olmayan her çesit duygu ayaklanmistir.. için uyanmistir.. kendini canli hissedersin.. ama, aay aman cok enerjikim gibi birsey degil bu, bedenden ibaret degilsindir, ne de onunla sinirli.. bilegini kessen kan degil, baska birsey akar artik o an, kussan keza ayni.. birseye degdigini hissedersin, tamdir o an hersey.. "complete".. iste gözlerim kapandiginda dün gece uykuya öyle hissediyordum...

sigmiyorum.. tasiyorum..

Kabima sigmiyorum, zar zor belki...  Seni de bana katinca, tasiyorum....